زمینه اعتمادسازی مردم را با نشانگان واقعی فراهم کنیم

کد خبر: ۲۷۶۲۸۴ | تاریخ : ۱۳۹۸/۸/۲۸ - شماره: 591

زمینه اعتمادسازی مردم را با نشانگان واقعی فراهم کنیم

سیدحسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران

　یکی از موضوعاتی که در ماده 39 قانون برنامه ششم آمده، موضوع اصلاح قیمت‌های حامل‌های انرژی است که به دولت اجازه داده شده اصلاح قیمت حامل‌های انرژی را با ملاحظات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و... انجام دهد و در راستای ترویج عدالت اجتماعی و حمایت از خانواده‌های نیازمند از منابع حاصل از این افزایش قیمت حامل‌های انرژی استفاده کند. لذا آنچه تصمیم گرفته شد، یک موضوع قانونی است و چند نکته دارد. نکته اول اینکه اگر هر سال تدریجی قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کرد شاید یکباره فشار به مردم وارد نمی‌شد. تقریبا کمتر از یکسال قبل ارزش دلار آنقدر بالا رفت و ارزش املاک و دارایی مردم انقدر پایین آمد که در واقعیت تغییر نوسان و بالا رفتن قیمت ارز منجر به این شد که مردم بخشی از دارایی‌ها و ارزش دارایی‌های خود را از دست داده بودند. حالا یکسال از موضوع نگذشته و این طرح اجرا شده درحالی که نمایندگان مجلس مدعی بی‌خبری از موضوع هستند و حداقل در نامه‌های آقایان حاجی بابایی و ذوالنور هویداست. هرچند ممکن است برخی به دلیل اختلافات سیاسی که با دولت دارند به این موضوع دامن می‌زنند ولی وقتی ناگهان این اتفاق می‌افتد با فشارهایی که این چند وقت به مردم وارد شد، بخشی از خواسته‌های منطقی مردم باید مدنظر قرار می‌گرفت. نکته سوم حمایت اجتماعی است که قرار شد از خانواده‌ها صورت بگیرد ولی آیا واقعا55 هزار تومان برای هر نفر تناسبی با افزایش قیمت‌هایی که در کالاها و خدمات اعمال می‌شود، دارد؟ ملاحظات و حمایت‌های اجتماعی که پیش‌بینی شده، تناسبی با افزایش هزینه‌های خانواده‌ها در نتیجه بالارفتن قیمت بنزین که طبیعتا روی همه چیز تاثیر می‌گذارد، ندارد و این عدم تناسب است که نااطمینانی را در جامعه ایجاد می‌کند. از آن طرف این واقعیت را هم قبول کنیم که مسائل اقتصادی که در این چند وقت شاهد بودیم و اختلاس‌هایی که صورت گرفت را وقتی کنار هم می‌گذاریم، خودبه‌خود به کاهش اعتماد عمومی می‌انجامد. اگر در جامعه سرمایه اجتماعی بالا باشد بدون شک مردم همراهی می‌کنند تا در مقطعی ریاضت را تحمل کنند تا جامعه از این وضع خارج شود. در سایر کشورها هم وقتی قیمت حامل‌های انرژی مثل بنزین افزایش پیدا می‌کند چه بخواهیم چه نخواهیم روی سایر قیمت‌ها هم اثر می‌گذارد و به سادگی جبران نمی‌شود. سوال این است که آیا 205هزار تومان کمک معیشتی به یک خانواده 5 نفره، جبران هزینه اضافه ناشی از افزایش قیمت بنزین را می‌کند؟ به بیان دیگر بهتر بود در مقام عمل اصولی‌تر و دقیق‌تر کارها تنظیم می‌شد. ما تجربه یارانه‌ها را داریم و بانک اطلاعات قوی نداریم لذا مردم نگران‌اند و به نگرانی مردم باید پاسخ درست و شفاف داده شود. تجربه یارانه دقیقا بی‌اعتمادی را در مردم دامن زد. در کنار همه اینها برخورد با مفسدین اقتصادی در جامعه را هم شاهدیم. برخی از این مفسدین در مسئولیت بوده‌اند. باید اطلاعات درست به مردم داده شود تا مردم بتوانند با این تصمیم همراهی کنند. از آنجا که یک‌شبه این اقدام عملی شد شوکی بود که به جامعه وارد شد و طبیعتا اقشار با درآمد پایین به مراتب نگرانی بیشتری دارند. این حق مردم است که سوال بپرسند که چرا اینگونه تصمیم گرفتید؟ مهم‌ترین مساله برای همراهی مردم اعتمادسازی است. باید دید چگونه می‌توانند این بستر را برای اعتمادسازی ایجاد کنند. اگر همراهی مردم را می‌خواهیم باید همه بجنبیم. نشانه‌های اعتمادسازی باید به گونه‌ای باشد که مردم نگرانی‌شان کم شود. اینها دغدغه‌های جدی است که وجود دارد و از ابتدا باید روی آن کار می‌کردند نه اینکه اتفاق بیفتد و بعد بخواهند آن را جمع کنند. طبیعی بود که مردم در برابر این اتفاق واکنش نشان دهند. البته هم قانون هدفمندی یارانه‌ها و هم ماده 39 قانون برنامه ششم، قانونی است ولی افزایش یکباره این بخش با توجه به اینکه حال و روز اقتصاد مردم هم خوب نیست، باید در نظر گرفته شود. این همه فشار در یک بازه زمانی کوتاه را مردم نمی‌توانند تحمل کنند. یک مقدار باید شرایط مردم هم درک می‌شد. مردمی که در تمام طول این سال‌ها هرجا لازم بود، کمک و مشارکت کنند، کرده‌اند و کوتاهی نکردند. ما درست تصمیم نگرفتیم و مدیران کارآمدی نبودیم که بتوانیم دغدغه مردم را در حوزه اقتصاد به حداقل برسانیم. یک بخش قطعا تاثیر تحریم‌های خارجی است اما بخش دیگر به سوءمدیریت برمی‌گردد.

منبع: روزنامه آرمان ملی/28 آبان 98